Een verlies loopt als een breuklijn door een mensenleven.
Het verdeelt je persoonlijke geschiedenis in voor en na.
Je eigen gevoel
Verdriet kan lichamelijk pijn doen, daar is niets vreemds aan. Gevoelens van onwerkelijkheid en onthechting komen voor. Cliënten beschrijven dat bijvoorbeeld als ‘leven achter glas’ of doorlopend in de schaduw staan terwijl de zon gewoon schijnt. Somber zijn, futloos, geen toekomst zien voor jezelf, boosheid, het kan allemaal deel uitmaken van het rouwproces. Bij verlies van een partner, kind of ouder spelen vaak terugkerende ‘wat als’-vragen: wat als ik wél op dat moment thuis was geweest of meteen de dokter had gebeld? Begrijpelijke vragen, maar ze helpen je niet verder.
Bij de meeste mensen ebt diepe rouw op den duur weg. Het verdriet is dan niet meer aanwezig in alles we ze doen. Dan kan zijn na een jaar, na drie jaar, misschien na enkele maanden. Sommige mensen zoeken kort na een verlies hulp, anderen jaren later pas als ze emotioneel vastlopen en de omgeving weinig begrip toont.
Wanneer wordt rouwen (te) zwaar?
Voor rouwen bestaan geen regels. Ieder mens verwerkt verdriet op zijn of haar eigen manier. Verbeeld je de kwaliteit van leven in een horizontale lijn, dan kun je een verlies zien als een kuil of neerwaartse piek. Waar de ene persoon tot op de bodem moet om zich te hervinden, springt een ander er ogenschijnlijk luchtig overheen. Het een is niet beter dan het ander, het hangt af van wie je bent en hoe je omgaat met tegenslag. Na de rouwperiode blijft de kwaliteit van leven voor een deel van de mensen lager. Anderen redden zich, vaak tot hun eigen verrassing, beter dan ze hadden gedacht.
Soms lijkt het of iemand na een ingrijpend verlies wel heel snel de draad weer oppakt. Misschien is er op dat moment geen ruimte om te rouwen, dat wil niet per se zeggen dat het verdriet onverwerkt blijft. Rouwen wordt een probleem als het je na langere tijd nog zo in beslag neemt dat je nergens van kunt genieten. Of dat je heftig reageert op andere gebeurtenissen, zoals een nieuw verlies of de geboorte van een kind. Het verdriet gaat je dan in de weg zitten. Vaak voelen mensen zelf aan: zo kan het niet langer. Dat is het moment om hulp te vragen.